| Merinid Aleanrahel |
 Wysłany: Sob 15:01, 19 Sty 2008 |
|
| Niepozorny mężczyzna wszedł na pobliskie podium. Wraz z nastaniem następnego dnia miejsce to miało się stać "placykiem wisielców".
Szybkimi ruchami poprawił płaszcz i przylizał włosy. Otwierał i zamykał kilkakrotnie usta i w końcu wydał z siebie pierwszy dźwięk: "Zgwałciłaś, niepobożna śmierci, oczy moje, Żem widział umierając miłe dziecię swoje. Widziałem, kiedyś trzęsła owoc niedordzały, A rodzicom nieszczesnym serca sie krajały. Nigdyć by ona była bez wielkiej żałości Mojej umrzeć nie mogła, nigdy bez ciężkości I serdecznego bolu, w którymkolwiek lecie Mnie by smutnego była odbiegła na świecie; Alem ja już z jej śmierci nigdy żałościwszy, Nigdy smutniejszy nie mógł być ani teskliwszy. A ona (by był Bóg chciał) dłuższym wiekiem swoim Siła pociech przymnożyć mogła oczom moim. A przynamniej tym czasem mogłem był odprawić Wiek swój i bogini ostatniej sie stawić, Nie uczuwszy na sercu tak wielkiej żałości, Której równia nie widzę w tej tu śmiertelności. Nie dziwuję jedenj, że na martwe ciała Swoich namilszych dziatek patrząc, skamięniała." Jego wiersz przerwał tupot ciężkich butów i kilka cięć mieczem... "Tren remix by J. Kochanowski" |
|
